تو مثه همه نگو که عشق ما اشتباه بود تو که میدونی دلامون بی پناه و بی گناه بود با چه شوقی دستای ما توی دست هم یکی شد دستایی که مال من بود آخرش قسمت کی شد کی میدونه بین ما بین منو تو چی گذشت بختمون خندید و پرکشید و دیگه بر نگشت دل اگه دل باشه دق میکنه از قصه ی ما گریه کن تو هم به حال و روز این بخت سیاه اسم تو روکه میشنوم گل از گلم میشکفه اما دلم انگار قراره واسه دیدنت همیشه تنگ باشه حتی غم غمه تو باشه میتونه قشنگ باشه میتونه قشنگ باشه